اثربخشی حافظه فعال بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری خاص: یک مطالعه فراتحلیل

اختلال یادگیری خاص، از جمله اختلالات عصب­شناختی می­باشد که در سال­های اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. مطالعات نشان داده­اند که حافظه فعال دانش‌آموزان با اختلال یادگیری خاص دارای نارسایی­هایی می­باشد. تاکنون بررسی­های متعددی در زمینه حافظه فعال بر بهبود عملکرد دانش‌آموزان با اختلال ناتوانی یادگیری  خاص به انجام رسیده است، از این رو هدف از پژوهش حاضر یکپارچه نمودن نتایج مطالعات قبل در این زمینه می­باشد که 15 پژوهش مرتبط، با 429 نفر نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ها نشان داد که میزان  اندازه اثر  آموزش حافظه فعال بر اختلال یادگیری خاص 863/0 ­بوده است. این اندازه اثر در اختلال نارساخوانی 24/1 و در اختلال نارساحسابی 793/0 و در اختلال نارسانویسی708/0 بدست آمده است که این میزان اثر در اختلال نارساخوانی بیشتر از دو اختلال دیگر بوده است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل تعدیلی متغیر تعداد جلسات، بیانگر عدم تاثیر این متغیر بر بهبود عملکرد در اختلال ناتوانی یادگیری خاص بوده است. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می­شود آموزش حافظه فعال برای بهبود عملکرد دانش‌آموزان با اختلال نارساخوانی مورد توجه بارزتری قرار گیرد، سایر نتایج مورد بحث قرار گرفت.